trałowiec

Polish

Etymology

From trałować +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /traˈwɔ.vjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: tra‧ło‧wiec

Noun

trałowiec m inan

1. (military, nautical) minesweeper (small warship designed to remove or detonate naval mines)

Declension

Declension of trałowiec

	singular	plural
nominative	trałowiec	trałowce
genitive	trałowca	trałowców
dative	trałowcowi	trałowcom
accusative	trałowiec	trałowce
instrumental	trałowcem	trałowcami
locative	trałowcu	trałowcach
vocative	trałowcu	trałowce

Further reading

• trałowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trałowiec in Polish dictionaries at PWN