trencacolls
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Verb-object compound, composed of trenca (“to break”) + colls (“necks”).
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [ˌtɾɛŋ.kəˈkɔʎs]
- IPA(key): (Balearic) [ˌtɾəŋ.kəˈkɔʎs]
- IPA(key): (Valencian) [ˌtɾeŋ.kaˈkɔʎs]
Noun[edit]
trencacolls m (invariable)
Further reading[edit]
- “trencacolls” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.