Irish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
triail (present analytic triaileann, future analytic triailfidh, verbal noun triail, past participle triailte)
- try, test
- (law) try
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
triailim
|
triaileann tú; triailir†
|
triaileann sé, sí
|
triailimid
|
triaileann sibh
|
triaileann siad; triailid†
|
a thriaileann; a thriaileas / a dtriaileann*; a dtriaileas*
|
triailtear
|
past
|
thriail mé; thriaileas
|
thriail tú; thriailis
|
thriail sé, sí
|
thriaileamar; thriail muid
|
thriail sibh; thriaileabhair
|
thriail siad; thriaileadar
|
a thriail / ar thriail*
|
triaileadh
|
past habitual
|
thriailinn / dtriailinn‡‡
|
thriailteá / dtriailteᇇ
|
thriaileadh sé, sí / dtriaileadh sé, s퇇
|
thriailimis; thriaileadh muid / dtriailimis‡‡; dtriaileadh muid‡‡
|
thriaileadh sibh / dtriaileadh sibh‡‡
|
thriailidís; thriaileadh siad / dtriailidís‡‡; dtriaileadh siad‡‡
|
a thriaileadh / a dtriaileadh*
|
thriailtí / dtriailt퇇
|
future
|
triailfidh mé; triailfead
|
triailfidh tú; triailfir†
|
triailfidh sé, sí
|
triailfimid; triailfidh muid
|
triailfidh sibh
|
triailfidh siad; triailfid†
|
a thriailfidh; a thriailfeas / a dtriailfidh*; a dtriailfeas*
|
triailfear
|
conditional
|
thriailfinn / dtriailfinn‡‡
|
thriailfeá / dtriailfeᇇ
|
thriailfeadh sé, sí / dtriailfeadh sé, s퇇
|
thriailfimis; thriailfeadh muid / dtriailfimis‡‡; dtriailfeadh muid‡‡
|
thriailfeadh sibh / dtriailfeadh sibh‡‡
|
thriailfidís; thriailfeadh siad / dtriailfidís‡‡; dtriailfeadh siad‡‡
|
a thriailfeadh / a dtriailfeadh*
|
thriailfí / dtriailf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go dtriaile mé; go dtriailead†
|
go dtriaile tú; go dtriailir†
|
go dtriaile sé, sí
|
go dtriailimid; go dtriaile muid
|
go dtriaile sibh
|
go dtriaile siad; go dtriailid†
|
—
|
go dtriailtear
|
past
|
dá dtriailinn
|
dá dtriailteá
|
dá dtriaileadh sé, sí
|
dá dtriailimis; dá dtriaileadh muid
|
dá dtriaileadh sibh
|
dá dtriailidís; dá dtriaileadh siad
|
—
|
dá dtriailtí
|
imperative
|
triailim
|
triail
|
triaileadh sé, sí
|
triailimis
|
triailigí; triailidh†
|
triailidís
|
—
|
triailtear
|
verbal noun
|
triail
|
past participle
|
triailte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
Derived terms
Noun
triail f (genitive singular trialach, nominative plural trialacha)
- verbal noun of triail
- trial, test
- (law) trial
Declension
Synonyms
Derived terms
- atriail (“retrial; repeated trials”)
- trialach (“trial, experimental, tentative”)
Mutation
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
triail
|
thriail
|
dtriail
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|