truculentia
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
truculentus (“savage, harsh”) + -ia.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /tru.kuˈlen.ti.a/, [t̪rʊkʊˈɫ̪ɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tru.kuˈlen.t͡si.a/, [t̪rukuˈlɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
truculentia f (genitive truculentiae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | truculentia | truculentiae |
Genitive | truculentiae | truculentiārum |
Dative | truculentiae | truculentiīs |
Accusative | truculentiam | truculentiās |
Ablative | truculentiā | truculentiīs |
Vocative | truculentia | truculentiae |
Descendants[edit]
- Portuguese: truculência
- Italian: truculenza
- Spanish: truculencia
- French: truculence
- English: truculence
References[edit]
“truculentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press truculentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.