tutaç

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

tut- (to hold) +‎ -aç (noun-forming suffix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /tuˈtatʃ/
  • Hyphenation: tu‧taç

Noun

[edit]

tutaç (definite accusative tutacı, plural tutaçlar)

  1. tongs used in a laboratory
    Hypernym: maşa
  2. potholder
    Synonyms: tutacak, tutak
    Bana tutacı verir misin? Bu tencere çıplak elle tutulamayacak kadar çok sıcak.
    Can you give me the potholder? This pot is too hot to hold with bare hands.

Declension

[edit]
Inflection
Nominative tutaç
Definite accusative tutacı
Singular Plural
Nominative tutaç tutaçlar
Definite accusative tutacı tutaçları
Dative tutaca tutaçlara
Locative tutaçta tutaçlarda
Ablative tutaçtan tutaçlardan
Genitive tutacın tutaçların

Further reading

[edit]
  • tutaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu