tutaç
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]Etymology
[edit]tut- (“to hold”) + -aç (noun-forming suffix).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]tutaç (definite accusative tutacı, plural tutaçlar)
Declension
[edit]Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | tutaç | |
Definite accusative | tutacı | |
Singular | Plural | |
Nominative | tutaç | tutaçlar |
Definite accusative | tutacı | tutaçları |
Dative | tutaca | tutaçlara |
Locative | tutaçta | tutaçlarda |
Ablative | tutaçtan | tutaçlardan |
Genitive | tutacın | tutaçların |
Further reading
[edit]- “tutaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu