tuttava
Finnish
Etymology
Passive present participle of the archaic verb tuta (“to feel”)
Noun
tuttava
- acquaintance (person)
Declension
Inflection of tuttava (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tuttava | tuttavat | |
genitive | tuttavan | tuttavien | |
partitive | tuttavaa | tuttavia | |
illative | tuttavaan | tuttaviin | |
singular | plural | ||
nominative | tuttava | tuttavat | |
accusative | nom. | tuttava | tuttavat |
gen. | tuttavan | ||
genitive | tuttavan | tuttavien tuttavain rare | |
partitive | tuttavaa | tuttavia | |
inessive | tuttavassa | tuttavissa | |
elative | tuttavasta | tuttavista | |
illative | tuttavaan | tuttaviin | |
adessive | tuttavalla | tuttavilla | |
ablative | tuttavalta | tuttavilta | |
allative | tuttavalle | tuttaville | |
essive | tuttavana | tuttavina | |
translative | tuttavaksi | tuttaviksi | |
abessive | tuttavatta | tuttavitta | |
instructive | — | tuttavin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
Derived terms
Derived terms