uczynny

Polish

Etymology

From uczynić +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈt͡ʂɘn.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘnnɘ
• Syllabification: u‧czyn‧ny

Adjective

uczynny (comparative uczynniejszy, superlative najuczynniejszy, derived adverb uczynnie)

1. helpful, obliging, accommodating

Declension

Declension of uczynny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	uczynny		uczynna	uczynne	uczynni	uczynne
genitive	uczynnego		uczynnej	uczynnego	uczynnych
dative	uczynnemu		uczynnej	uczynnemu	uczynnym
accusative	uczynnego	uczynny	uczynną	uczynne	uczynnych	uczynne
instrumental	uczynnym		uczynną	uczynnym	uczynnymi
locative	uczynnym		uczynnej	uczynnym	uczynnych

Further reading

• uczynny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uczynny in Polish dictionaries at PWN