ulkosuhteet

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

ulko- +‎ suhteet

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈulkoˌsuhteːt/, [ˈulko̞ˌs̠uxt̪e̞ːt̪]
  • Rhymes: -uhteːt
  • Syllabification(key): ul‧ko‧suh‧teet

Noun[edit]

ulkosuhteet pl

  1. foreign relations

Declension[edit]

Inflection of ulkosuhteet (Kotus type 48*F/hame, t-d gradation)
nominative ulkosuhteet
genitive ulkosuhteiden
ulkosuhteitten
partitive ulkosuhteita
illative ulkosuhteisiin
ulkosuhteihin
singular plural
nominative ulkosuhteet
accusative nom. ulkosuhteet
gen.
genitive ulkosuhteiden
ulkosuhteitten
partitive ulkosuhteita
inessive ulkosuhteissa
elative ulkosuhteista
illative ulkosuhteisiin
ulkosuhteihin
adessive ulkosuhteilla
ablative ulkosuhteilta
allative ulkosuhteille
essive ulkosuhteina
translative ulkosuhteiksi
abessive ulkosuhteitta
instructive ulkosuhtein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ulkosuhteet (Kotus type 48*F/hame, t-d gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative ulkosuhteeni
accusative nom. ulkosuhteeni
gen.
genitive ulkosuhteideni
ulkosuhteitteni
partitive ulkosuhteitani
inessive ulkosuhteissani
elative ulkosuhteistani
illative ulkosuhteisiini
ulkosuhteihini
adessive ulkosuhteillani
ablative ulkosuhteiltani
allative ulkosuhteilleni
essive ulkosuhteinani
translative ulkosuhteikseni
abessive ulkosuhteittani
instructive
comitative ulkosuhteineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative ulkosuhteesi
accusative nom. ulkosuhteesi
gen.
genitive ulkosuhteidesi
ulkosuhteittesi
partitive ulkosuhteitasi
inessive ulkosuhteissasi
elative ulkosuhteistasi
illative ulkosuhteisiisi
ulkosuhteihisi
adessive ulkosuhteillasi
ablative ulkosuhteiltasi
allative ulkosuhteillesi
essive ulkosuhteinasi
translative ulkosuhteiksesi
abessive ulkosuhteittasi
instructive
comitative ulkosuhteinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative ulkosuhteemme
accusative nom. ulkosuhteemme
gen.
genitive ulkosuhteidemme
ulkosuhteittemme
partitive ulkosuhteitamme
inessive ulkosuhteissamme
elative ulkosuhteistamme
illative ulkosuhteisiimme
ulkosuhteihimme
adessive ulkosuhteillamme
ablative ulkosuhteiltamme
allative ulkosuhteillemme
essive ulkosuhteinamme
translative ulkosuhteiksemme
abessive ulkosuhteittamme
instructive
comitative ulkosuhteinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative ulkosuhteenne
accusative nom. ulkosuhteenne
gen.
genitive ulkosuhteidenne
ulkosuhteittenne
partitive ulkosuhteitanne
inessive ulkosuhteissanne
elative ulkosuhteistanne
illative ulkosuhteisiinne
ulkosuhteihinne
adessive ulkosuhteillanne
ablative ulkosuhteiltanne
allative ulkosuhteillenne
essive ulkosuhteinanne
translative ulkosuhteiksenne
abessive ulkosuhteittanne
instructive
comitative ulkosuhteinenne
third-person possessor
singular plural
nominative ulkosuhteensa
accusative nom. ulkosuhteensa
gen.
genitive ulkosuhteidensa
ulkosuhteittensa
partitive ulkosuhteitaan
ulkosuhteitansa
inessive ulkosuhteissaan
ulkosuhteissansa
elative ulkosuhteistaan
ulkosuhteistansa
illative ulkosuhteisiinsa
ulkosuhteihinsa
adessive ulkosuhteillaan
ulkosuhteillansa
ablative ulkosuhteiltaan
ulkosuhteiltansa
allative ulkosuhteilleen
ulkosuhteillensa
essive ulkosuhteinaan
ulkosuhteinansa
translative ulkosuhteikseen
ulkosuhteiksensa
abessive ulkosuhteittaan
ulkosuhteittansa
instructive
comitative ulkosuhteineen
ulkosuhteinensa

Further reading[edit]