unisetus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
New Latin; from ūni- (“one”) + sēta (“hair, bristle”), changed to first and second declension.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /uː.niˈseː.tus/, [uːnɪˈs̠eːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /u.niˈse.tus/, [uniˈs̬ɛːt̪us]
Adjective[edit]
ūnisētus (feminine ūnisēta, neuter ūnisētum); first/second-declension adjective
Usage notes[edit]
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ūnisētus | ūnisēta | ūnisētum | ūnisētī | ūnisētae | ūnisēta | |
Genitive | ūnisētī | ūnisētae | ūnisētī | ūnisētōrum | ūnisētārum | ūnisētōrum | |
Dative | ūnisētō | ūnisētō | ūnisētīs | ||||
Accusative | ūnisētum | ūnisētam | ūnisētum | ūnisētōs | ūnisētās | ūnisēta | |
Ablative | ūnisētō | ūnisētā | ūnisētō | ūnisētīs | |||
Vocative | ūnisēte | ūnisēta | ūnisētum | ūnisētī | ūnisētae | ūnisēta |