uupumaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈuːpumɑton/, [ˈuːpuˌmɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification(key): uu‧pu‧ma‧ton

Adjective[edit]

uupumaton (comparative uupumattomampi, superlative uupumattomin)

  1. tireless

Declension[edit]

Inflection of uupumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative uupumaton uupumattomat
genitive uupumattoman uupumattomien
partitive uupumatonta uupumattomia
illative uupumattomaan uupumattomiin
singular plural
nominative uupumaton uupumattomat
accusative nom. uupumaton uupumattomat
gen. uupumattoman
genitive uupumattoman uupumattomien
uupumatontenrare
partitive uupumatonta uupumattomia
inessive uupumattomassa uupumattomissa
elative uupumattomasta uupumattomista
illative uupumattomaan uupumattomiin
adessive uupumattomalla uupumattomilla
ablative uupumattomalta uupumattomilta
allative uupumattomalle uupumattomille
essive uupumattomana uupumattomina
translative uupumattomaksi uupumattomiksi
abessive uupumattomatta uupumattomitta
instructive uupumattomin
comitative uupumattomine
Possessive forms of uupumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative uupumattomani uupumattomani
accusative nom. uupumattomani uupumattomani
gen. uupumattomani
genitive uupumattomani uupumattomieni
uupumatontenirare
partitive uupumatontani uupumattomiani
inessive uupumattomassani uupumattomissani
elative uupumattomastani uupumattomistani
illative uupumattomaani uupumattomiini
adessive uupumattomallani uupumattomillani
ablative uupumattomaltani uupumattomiltani
allative uupumattomalleni uupumattomilleni
essive uupumattomanani uupumattominani
translative uupumattomakseni uupumattomikseni
abessive uupumattomattani uupumattomittani
instructive
comitative uupumattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative uupumattomasi uupumattomasi
accusative nom. uupumattomasi uupumattomasi
gen. uupumattomasi
genitive uupumattomasi uupumattomiesi
uupumatontesirare
partitive uupumatontasi uupumattomiasi
inessive uupumattomassasi uupumattomissasi
elative uupumattomastasi uupumattomistasi
illative uupumattomaasi uupumattomiisi
adessive uupumattomallasi uupumattomillasi
ablative uupumattomaltasi uupumattomiltasi
allative uupumattomallesi uupumattomillesi
essive uupumattomanasi uupumattominasi
translative uupumattomaksesi uupumattomiksesi
abessive uupumattomattasi uupumattomittasi
instructive
comitative uupumattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative uupumattomamme uupumattomamme
accusative nom. uupumattomamme uupumattomamme
gen. uupumattomamme
genitive uupumattomamme uupumattomiemme
uupumatontemmerare
partitive uupumatontamme uupumattomiamme
inessive uupumattomassamme uupumattomissamme
elative uupumattomastamme uupumattomistamme
illative uupumattomaamme uupumattomiimme
adessive uupumattomallamme uupumattomillamme
ablative uupumattomaltamme uupumattomiltamme
allative uupumattomallemme uupumattomillemme
essive uupumattomanamme uupumattominamme
translative uupumattomaksemme uupumattomiksemme
abessive uupumattomattamme uupumattomittamme
instructive
comitative uupumattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative uupumattomanne uupumattomanne
accusative nom. uupumattomanne uupumattomanne
gen. uupumattomanne
genitive uupumattomanne uupumattomienne
uupumatontennerare
partitive uupumatontanne uupumattomianne
inessive uupumattomassanne uupumattomissanne
elative uupumattomastanne uupumattomistanne
illative uupumattomaanne uupumattomiinne
adessive uupumattomallanne uupumattomillanne
ablative uupumattomaltanne uupumattomiltanne
allative uupumattomallenne uupumattomillenne
essive uupumattomananne uupumattominanne
translative uupumattomaksenne uupumattomiksenne
abessive uupumattomattanne uupumattomittanne
instructive
comitative uupumattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative uupumattomansa uupumattomansa
accusative nom. uupumattomansa uupumattomansa
gen. uupumattomansa
genitive uupumattomansa uupumattomiensa
uupumatontensarare
partitive uupumatontaan
uupumatontansa
uupumattomiaan
uupumattomiansa
inessive uupumattomassaan
uupumattomassansa
uupumattomissaan
uupumattomissansa
elative uupumattomastaan
uupumattomastansa
uupumattomistaan
uupumattomistansa
illative uupumattomaansa uupumattomiinsa
adessive uupumattomallaan
uupumattomallansa
uupumattomillaan
uupumattomillansa
ablative uupumattomaltaan
uupumattomaltansa
uupumattomiltaan
uupumattomiltansa
allative uupumattomalleen
uupumattomallensa
uupumattomilleen
uupumattomillensa
essive uupumattomanaan
uupumattomanansa
uupumattominaan
uupumattominansa
translative uupumattomakseen
uupumattomaksensa
uupumattomikseen
uupumattomiksensa
abessive uupumattomattaan
uupumattomattansa
uupumattomittaan
uupumattomittansa
instructive
comitative uupumattomineen
uupumattominensa

Participle[edit]

uupumaton

  1. negative participle of uupua

Derived terms[edit]

Further reading[edit]