vâjâit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of vâjâi.
Noun[edit]
vâjâit n (plural vâjâituri)
Declension[edit]
Declension of vâjâit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) vâjâit | vâjâitul | (niște) vâjâituri | vâjâiturile |
genitive/dative | (unui) vâjâit | vâjâitului | (unor) vâjâituri | vâjâiturilor |
vocative | vâjâitule | vâjâiturilor |
Verb[edit]
vâjâit (past participle of vâjâi)
- past participle of vâjâi