vücut

Turkish

Etymology

From Arabic وُجُود (wujūd).

Noun

vücut (definite accusative vücudu, plural vücutlar)

1. human body (alive)

Declension

declension of vücut

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	vücut	vücutlar
definite accusative (belirtme)	vücudu	vücutları
dative (yönelme)	vücuda	vücutlara
locative (bulunma)	vücutta	vücutlarda
ablative (ayrılma)	vücuttan	vücutlardan
genitive (tamlayan)	vücudun	vücutların

Synonyms

• beden

See also

• ceset (dead body)