vandringsmand
Danish
Etymology
vandring (“wandering, traveling”) + mand (“man”)
Noun
vandringsmand c (singular definite vandringsmanden, plural indefinite vandringsmænd)
Declension
Declension of vandringsmand
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vandringsmand | vandringsmanden | vandringsmænd | vandringsmændene |
genitive | vandringsmands | vandringsmandens | vandringsmænds | vandringsmændenes |