verufræði

Icelandic

Etymology

From vera (“reality”) +‎ -fræði (“-logy”), where veru (“of reality”) is the genitive of vera. Confer also the terms verulegur (“real”) and veruleiki (“reality”).

Noun

verufræði f (genitive singular verufræði, no plural)

1. (philosophy) ontology

Declension

declension of verufræði

f-w2	singular
	indefinite	definite
nominative	verufræði	verufræðin
accusative	verufræði	verufræðina
dative	verufræði	verufræðinni
genitive	verufræði	verufræðinnar