viarius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Old Latin VIASIEIS. By surface analysis, via +‎ -ārius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

viārius (feminine viāria, neuter viārium); first/second-declension adjective

  1. of or belonging to the highways or roads
    • 62 BCE – 43 BCE, Cicero, Epistulae ad Familiares 8.6.5:
      Quod tibi supra scripsi Curionem valde frigere, iam calet; nam ferventissime concerpitur; levissime enim, quia de intercalando non obtinuerat, transfugit ad populum et pro Caesare loqui coepit legemque viariam, non dissimilem agrariae Rulli, et alimentariam, quae iubet aediles metiri, iactavit: hoc nondum fecerat, cum priorem partem epistulae scripsi.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative viārius viāria viārium viāriī viāriae viāria
Genitive viāriī viāriae viāriī viāriōrum viāriārum viāriōrum
Dative viāriō viāriō viāriīs
Accusative viārium viāriam viārium viāriōs viāriās viāria
Ablative viāriō viāriā viāriō viāriīs
Vocative viārī viāria viārium viāriī viāriae viāria

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Italian: viario
  • Spanish: viario

Further reading[edit]