vicariatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From vicārius (“vicar”) + -ātus (abstract noun).
Noun
[edit]vicāriātus m (genitive vicāriātūs); fourth declension
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vicāriātus | vicāriātūs |
Genitive | vicāriātūs | vicāriātuum |
Dative | vicāriātuī | vicāriātibus |
Accusative | vicāriātum | vicāriātūs |
Ablative | vicāriātū | vicāriātibus |
Vocative | vicāriātus | vicāriātūs |