vilahtaminen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

vilahtaa +‎ -minen

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʋilɑhtɑminen/, [ˈʋilɑ̝hˌt̪ɑ̝mine̞n]
  • Rhymes: -ɑminen
  • Syllabification(key): vi‧lah‧ta‧mi‧nen

Noun[edit]

vilahtaminen

  1. verbal noun of vilahtaa
    1. flashing, gleaming, appearing briefly
    2. zipping (moving in haste)

Declension[edit]

Inflection of vilahtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative vilahtaminen vilahtamiset
genitive vilahtamisen vilahtamisten
vilahtamisien
partitive vilahtamista vilahtamisia
illative vilahtamiseen vilahtamisiin
singular plural
nominative vilahtaminen vilahtamiset
accusative nom. vilahtaminen vilahtamiset
gen. vilahtamisen
genitive vilahtamisen vilahtamisten
vilahtamisien
partitive vilahtamista vilahtamisia
inessive vilahtamisessa vilahtamisissa
elative vilahtamisesta vilahtamisista
illative vilahtamiseen vilahtamisiin
adessive vilahtamisella vilahtamisilla
ablative vilahtamiselta vilahtamisilta
allative vilahtamiselle vilahtamisille
essive vilahtamisena vilahtamisina
translative vilahtamiseksi vilahtamisiksi
abessive vilahtamisetta vilahtamisitta
instructive vilahtamisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of vilahtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative vilahtamiseni vilahtamiseni
accusative nom. vilahtamiseni vilahtamiseni
gen. vilahtamiseni
genitive vilahtamiseni vilahtamisteni
vilahtamisieni
partitive vilahtamistani vilahtamisiani
inessive vilahtamisessani vilahtamisissani
elative vilahtamisestani vilahtamisistani
illative vilahtamiseeni vilahtamisiini
adessive vilahtamisellani vilahtamisillani
ablative vilahtamiseltani vilahtamisiltani
allative vilahtamiselleni vilahtamisilleni
essive vilahtamisenani vilahtamisinani
translative vilahtamisekseni vilahtamisikseni
abessive vilahtamisettani vilahtamisittani
instructive
comitative vilahtamisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative vilahtamisesi vilahtamisesi
accusative nom. vilahtamisesi vilahtamisesi
gen. vilahtamisesi
genitive vilahtamisesi vilahtamistesi
vilahtamisiesi
partitive vilahtamistasi vilahtamisiasi
inessive vilahtamisessasi vilahtamisissasi
elative vilahtamisestasi vilahtamisistasi
illative vilahtamiseesi vilahtamisiisi
adessive vilahtamisellasi vilahtamisillasi
ablative vilahtamiseltasi vilahtamisiltasi
allative vilahtamisellesi vilahtamisillesi
essive vilahtamisenasi vilahtamisinasi
translative vilahtamiseksesi vilahtamisiksesi
abessive vilahtamisettasi vilahtamisittasi
instructive
comitative vilahtamisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative vilahtamisemme vilahtamisemme
accusative nom. vilahtamisemme vilahtamisemme
gen. vilahtamisemme
genitive vilahtamisemme vilahtamistemme
vilahtamisiemme
partitive vilahtamistamme vilahtamisiamme
inessive vilahtamisessamme vilahtamisissamme
elative vilahtamisestamme vilahtamisistamme
illative vilahtamiseemme vilahtamisiimme
adessive vilahtamisellamme vilahtamisillamme
ablative vilahtamiseltamme vilahtamisiltamme
allative vilahtamisellemme vilahtamisillemme
essive vilahtamisenamme vilahtamisinamme
translative vilahtamiseksemme vilahtamisiksemme
abessive vilahtamisettamme vilahtamisittamme
instructive
comitative vilahtamisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative vilahtamisenne vilahtamisenne
accusative nom. vilahtamisenne vilahtamisenne
gen. vilahtamisenne
genitive vilahtamisenne vilahtamistenne
vilahtamisienne
partitive vilahtamistanne vilahtamisianne
inessive vilahtamisessanne vilahtamisissanne
elative vilahtamisestanne vilahtamisistanne
illative vilahtamiseenne vilahtamisiinne
adessive vilahtamisellanne vilahtamisillanne
ablative vilahtamiseltanne vilahtamisiltanne
allative vilahtamisellenne vilahtamisillenne
essive vilahtamisenanne vilahtamisinanne
translative vilahtamiseksenne vilahtamisiksenne
abessive vilahtamisettanne vilahtamisittanne
instructive
comitative vilahtamisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative vilahtamisensa vilahtamisensa
accusative nom. vilahtamisensa vilahtamisensa
gen. vilahtamisensa
genitive vilahtamisensa vilahtamistensa
vilahtamisiensa
partitive vilahtamistaan
vilahtamistansa
vilahtamisiaan
vilahtamisiansa
inessive vilahtamisessaan
vilahtamisessansa
vilahtamisissaan
vilahtamisissansa
elative vilahtamisestaan
vilahtamisestansa
vilahtamisistaan
vilahtamisistansa
illative vilahtamiseensa vilahtamisiinsa
adessive vilahtamisellaan
vilahtamisellansa
vilahtamisillaan
vilahtamisillansa
ablative vilahtamiseltaan
vilahtamiseltansa
vilahtamisiltaan
vilahtamisiltansa
allative vilahtamiselleen
vilahtamisellensa
vilahtamisilleen
vilahtamisillensa
essive vilahtamisenaan
vilahtamisenansa
vilahtamisinaan
vilahtamisinansa
translative vilahtamisekseen
vilahtamiseksensa
vilahtamisikseen
vilahtamisiksensa
abessive vilahtamisettaan
vilahtamisettansa
vilahtamisittaan
vilahtamisittansa
instructive
comitative vilahtamisineen
vilahtamisinensa

Anagrams[edit]