wędrownik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wędrować +‎ -nik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɛnˈdrɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: wę‧drow‧nik

Noun

[edit]

wędrownik m pers (female equivalent wędrowniczka, diminutive wędrowniczek)

  1. wanderer
    Synonym: wędrowiec

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjective
noun
verbs

Further reading

[edit]
  • wędrownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wędrownik in Polish dictionaries at PWN