wiatyk

Polish

Etymology

Borrowed from French viatique, ultimately derived from Latin viāticum. Doublet of wojaż.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvja.tɨk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atɨk
• Syllabification: wia‧tyk

Noun

wiatyk m inan

1. (especially Catholicism) viaticum (Eucharist, when given to a person who is dying or one in danger of death)

Declension

Declension of wiatyk

	singular	plural
nominative	wiatyk	wiatyki
genitive	wiatyku	wiatyków
dative	wiatykowi	wiatykom
accusative	wiatyk	wiatyki
instrumental	wiatykiem	wiatykami
locative	wiatyku	wiatykach
vocative	wiatyku	wiatyki

Further reading

• wiatyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiatyk in Polish dictionaries at PWN
• Gerald O'Collins, Edward G. Farrugia (2002) Jan Ożóg and Barbara Żak, transl., Henryk Pietras, editor, Leksykon pojęć teologicznych i kościelnych, 2 edition, Kraków: Wydawnictwo WAM, →ISBN, page 384