wikt

Polish

Etymology

From Latin vīctus

Pronunciation

• IPA^(key): /vikt/

Noun

wikt m inan (archaic, literary)

1. food
   • 1893, Aleksander Wybranowski, Dawne dzieje

     Jedzenie składało się codziennie z obiadu i bochenka chleba, a później wpuszczany był rano przy odmienianiu wody i naczynia preclarz z wódką i kielbaskami, by, jeśli u kogo znalazł się jeszcze jaki grosz, mógł mieć za niego śniadanie. […] lub kluski na przemianę — lecz nie wszędzie jednaki; w drugiej izbie, gdzie byli chłopi, szewcy, kowale i tym podobni rzemieślnicy, wikt z kryminału, o 6-ej wieczór, ziemniaki w mundurach i kasza z łojem; w trzeciej zaś ten sam obiad co u nas — a można było mieć i swój wikt.

   • 2011, Włodzimierz Dajcz, Odłamki czasu, Warszawska Firma Wydawnicza →ISBN, page 141

     Koń poddawał się woli opiekuna parskając wesoło i przydeptując nogami. Zanim w żłobie ukazało się dno gospodarz zdążył przygotować wóz do drogi. Na wozie stał żłobek z zapasową porcja końskiego wiktu, leżało radło i lekkie brony.

2. support (financial help)
   • 1955, Ignacy Maciejowski, Dziela wybrane: Matka. Bajecznie Kolorowa

     Starszy dobrze się uczy — rzekł przeor — jeśli będzie pierwszy, klasztor weźmie go na swój wikt i da stancję w klasztorze.

Declension

Declension of wikt

	singular	plural
nominative	wikt	wikty
genitive	wiktu	wiktów
dative	wiktowi	wiktom
accusative	wikt	wikty
instrumental	wiktem	wiktami
locative	wikcie	wiktach
vocative	wikcie	wikty

Further reading

• Template:R:PWN