wkurzenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wkurzyć +‎ -enie.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /fkuˈʐɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: wku‧rze‧nie

Noun

[edit]

wkurzenie n

  1. verbal noun of wkurzyć

Declension

[edit]

Further reading

[edit]