współistnienie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From współistnieć + -enie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
współistnienie n
- verbal noun of współistnieć
- coexistence (state of two or more things existing together, usually in a temporal or spatial sense, with or without mutual interaction)
- Synonym: koegzystencja
Declension[edit]
Declension of współistnienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | współistnienie |
| genitive | współistnienia |
| dative | współistnieniu |
| accusative | współistnienie |
| instrumental | współistnieniem |
| locative | współistnieniu |
| vocative | współistnienie |
Further reading[edit]
- współistnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współistnienie in Polish dictionaries at PWN