współpracownik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
współpracownik m pers (female equivalent współpracowniczka)
- associate, collaborator (person who works with others towards a common goal)
- Synonym: partner
Declension[edit]
Declension of współpracownik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | współpracownik | współpracownicy/współpracowniki (deprecative) |
genitive | współpracownika | współpracowników |
dative | współpracownikowi | współpracownikom |
accusative | współpracownika | współpracowników |
instrumental | współpracownikiem | współpracownikami |
locative | współpracowniku | współpracownikach |
vocative | współpracowniku | współpracownicy |
Related terms[edit]
noun
verb
Further reading[edit]
- współpracownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współpracownik in Polish dictionaries at PWN