współpracownik

Polish

Etymology

współ- + pracownik

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.praˈt͡sɔv.ɲik/

• audio:

  (file)

Noun

współpracownik m pers

1. collaborator, associate

Declension

Declension of współpracownik

	singular	plural
nominative	współpracownik	współpracownicy
genitive	współpracownika	współpracowników
dative	współpracownikowi	współpracownikom
accusative	współpracownika	współpracowników
instrumental	współpracownikiem	współpracownikami
locative	współpracowniku	współpracownikach
vocative	współpracowniku	współpracownicy

Related terms

• współpracować