wybawiciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wybawić +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨ.baˈvi.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: wy‧ba‧wi‧ciel

Noun[edit]

wybawiciel m pers (female equivalent wybawicielka)

  1. (literary) savior (person who saves someone, rescues another from harm)
    Synonym: wybawca

Declension[edit]

Declension of wybawiciel
singular plural
nominative wybawiciel wybawiciele
genitive wybawiciela wybawicieli
dative wybawicielowi wybawicielom
accusative wybawiciela wybawicieli
instrumental wybawicielem wybawicielami
locative wybawicielu wybawicielach
vocative wybawicielu wybawiciele

Related terms[edit]

nouns
verbs

Further reading[edit]

  • wybawiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybawiciel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wybawiciel&oldid=72360309"