wybawicielka

Polish

Etymology

From wybawiciel +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.ba.viˈt͡ɕɛl.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlka
• Syllabification: wy‧ba‧wi‧ciel‧ka

Noun

wybawicielka f (male equivalent wybawiciel)

1. (literary) female equivalent of wybawiciel (“savior”) (female person who saves someone, rescues another from harm)

   Synonym: wybawczyni

Declension

Declension of wybawicielka

	singular	plural
nominative	wybawicielka	wybawicielki
genitive	wybawicielki	wybawicielek
dative	wybawicielce	wybawicielkom
accusative	wybawicielkę	wybawicielki
instrumental	wybawicielką	wybawicielkami
locative	wybawicielce	wybawicielkach
vocative	wybawicielko	wybawicielki

Related terms

nouns

• wybawca
• wybawczyni

 

verbs

• wybawiać
• wybawić

 

Further reading

• wybawicielka in Polish dictionaries at PWN