Jump to content

wycieńczony

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wycieńczyć +‎ -ony.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘ.t͡ɕɛɲˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: wy‧cień‧czo‧ny

Adjective

[edit]

wycieńczony (comparative bardziej wycieńczony, superlative najbardziej wycieńczony, no derived adverb)

  1. emaciated, enfeebled, exhausted, wasted

Declension

[edit]

Participle

[edit]

wycieńczony (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of wycieńczyć

Further reading

[edit]