wycieńczony

Polish

Etymology

From wycieńczyć +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.t͡ɕɛɲˈt͡ʂɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: wy‧cień‧czo‧ny

Adjective

wycieńczony (comparative bardziej wycieńczony, superlative najbardziej wycieńczony, no derived adverb)

1. emaciated, enfeebled, exhausted, wasted

Declension

Declension of wycieńczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wycieńczony		wycieńczona	wycieńczone	wycieńczeni	wycieńczone
genitive	wycieńczonego		wycieńczonej	wycieńczonego	wycieńczonych
dative	wycieńczonemu		wycieńczonej	wycieńczonemu	wycieńczonym
accusative	wycieńczonego	wycieńczony	wycieńczoną	wycieńczone	wycieńczonych	wycieńczone
instrumental	wycieńczonym		wycieńczoną	wycieńczonym	wycieńczonymi
locative	wycieńczonym		wycieńczonej	wycieńczonym	wycieńczonych

Participle

wycieńczony (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of wycieńczyć

Further reading

• wycieńczony in Polish dictionaries at PWN