wycieńczony
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From wycieńczyć + -ony.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
wycieńczony (comparative bardziej wycieńczony, superlative najbardziej wycieńczony, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of wycieńczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wycieńczony | wycieńczona | wycieńczone | wycieńczeni | wycieńczone | |
| genitive | wycieńczonego | wycieńczonej | wycieńczonego | wycieńczonych | ||
| dative | wycieńczonemu | wycieńczonej | wycieńczonemu | wycieńczonym | ||
| accusative | wycieńczonego | wycieńczony | wycieńczoną | wycieńczone | wycieńczonych | wycieńczone |
| instrumental | wycieńczonym | wycieńczoną | wycieńczonym | wycieńczonymi | ||
| locative | wycieńczonym | wycieńczonej | wycieńczonym | wycieńczonych | ||
Participle[edit]
wycieńczony (passive adjectival)
- passive adjectival participle of wycieńczyć
Further reading[edit]
- wycieńczony in Polish dictionaries at PWN