wykształciuch

Polish

Etymology

From wykształcenie +‎ -uch, a partial calque of Russian образова́нщина (obrazovánščina).

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈkʂtaw.t͡ɕux/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awt͡ɕux
• Syllabification: wy‧kształ‧ciuch

Noun

wykształciuch m pers

1. (derogatory) member of obrazovanshchina

   Synonym: wykształceniec

Declension

Declension of wykształciuch

	singular	plural
nominative	wykształciuch	wykształciuchy
genitive	wykształciucha	wykształciuchów
dative	wykształciuchowi	wykształciuchom
accusative	wykształciucha	wykształciuchów
instrumental	wykształciuchem	wykształciuchami
locative	wykształciuchu	wykształciuchach
vocative	wykształciuchu	wykształciuchy

Related terms

adjectives

• wykształceniowy
• wykształcony

 

nouns

• wykształcenie
• wykształt

 

verbs

• wykształcać impf
• wykształcić pf
• wykształtować pf

 

Further reading

• wykształciuch in Polish dictionaries at PWN
• wyksztalciuch at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego