wymuszony

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wymusić +‎ -ony.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘ.muˈʂɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: wy‧mu‧szo‧ny

Adjective

[edit]

wymuszony (comparative bardziej wymuszony, superlative najbardziej wymuszony, derived adverb wymuszenie)

  1. forced, unnatural
    Synonym: nienaturalny

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
nouns
verbs

Participle

[edit]

wymuszony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of wymusić

Further reading

[edit]
  • wymuszony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymuszony in Polish dictionaries at PWN