wypitwać

Old Polish

Etymology

From wy- +‎ *pitwać.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨpitfat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨpitfat͡ɕ/

Verb

wypitwać pf

1. (attested in Greater Poland) to disembowel, to gut

   Synonyms: upitwać, wywnętrzyć

   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 126:

     Exenterare, id est euiscerare vynątrzycz, vypythvacz

     [Exenterare, id est euiscerare wynętrzyć, wypitwać]

Descendants

• Polish: wypitwać (Middle Polish)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wypitwać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN