wyprowadzka

See also: wyprowadzką

Polish

Etymology

From wyprowadzić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.prɔˈvat͡s.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ska
• Syllabification: wy‧pro‧wadz‧ka

Noun

wyprowadzka f

1. (colloquial) moving-out (act of vacating one's place of residence)

Declension

Declension of wyprowadzka

	singular	plural
nominative	wyprowadzka	wyprowadzki
genitive	wyprowadzki	wyprowadzek
dative	wyprowadzce	wyprowadzkom
accusative	wyprowadzkę	wyprowadzki
instrumental	wyprowadzką	wyprowadzkami
locative	wyprowadzce	wyprowadzkach
vocative	wyprowadzko	wyprowadzki

Related terms

noun

• wyprowadzenie

 

verbs

• wyprowadzać impf
• wyprowadzić pf

 

Further reading

• wyprowadzka in Polish dictionaries at PWN