yönelme
Turkish
[edit]Noun
[edit]yönelme (definite accusative yönelmeyi, plural yönelmeler)
- verbal noun of yönelmek
- orienting, formatting
- (grammar, by extension) dative case
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | yönelme | yönelmeler |
| definite accusative | yönelmeyi | yönelmeleri |
| dative | yönelmeye | yönelmelere |
| locative | yönelmede | yönelmelerde |
| ablative | yönelmeden | yönelmelerden |
| genitive | yönelmenin | yönelmelerin |
Synonyms
[edit]- (orienting, formatting): yönelim, yöneliş
- (dative case): yönelme hâli/hali, yönelme durumu, -e hâli