yönelme
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Noun[edit]
yönelme (definite accusative yönelmeyi, plural yönelmeler)
- verbal noun of yönelmek
- orienting, formatting
- (grammar, by extension) dative case
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | yönelme | |
| Definite accusative | yönelmeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | yönelme | yönelmeler |
| Definite accusative | yönelmeyi | yönelmeleri |
| Dative | yönelmeye | yönelmelere |
| Locative | yönelmede | yönelmelerde |
| Ablative | yönelmeden | yönelmelerden |
| Genitive | yönelmenin | yönelmelerin |
Synonyms[edit]
- (orienting, formatting): yönelim, yöneliş
- (dative case): yönelme hâli/hali, yönelme durumu, -e hâli