yatağan
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish یتاغان (yatağan), from Proto-Turkic *yat- (“to bend, incline; to lie”), whence also yatmak. Can be analyzed as yat- (“to lie down”) + -ağan (“habitual suffix”).
Noun[edit]
yatağan (definite accusative yatağanı, plural yatağanlar)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | yatağan | |
| Definite accusative | yatağanı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | yatağan | yatağanlar |
| Definite accusative | yatağanı | yatağanları |
| Dative | yatağana | yatağanlara |
| Locative | yatağanda | yatağanlarda |
| Ablative | yatağandan | yatağanlardan |
| Genitive | yatağanın | yatağanların |
References[edit]
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yatağan”, in Nişanyan Sözlük