zdziczenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zdziczeć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zd͡ʑiˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: zdzi‧cze‧nie

Noun[edit]

zdziczenie n

  1. verbal noun of zdziczeć

Declension[edit]

Declension of zdziczenie
singular
nominative zdziczenie
genitive zdziczenia
dative zdziczeniu
accusative zdziczenie
instrumental zdziczeniem
locative zdziczeniu
vocative zdziczenie

Further reading[edit]

  • zdziczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdziczenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=zdziczenie&oldid=69470948"