άναρθρος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἄναρθρος (ánarthros, “inarticulate, spineless”).
Adjective[edit]
άναρθρος • (ánarthros) m (feminine άναρθρη, neuter άναρθρο)
- inarticulate (speech)
- (grammar) lacking an article
Declension[edit]
Declension of άναρθρος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άναρθρος • | άναρθρη • | άναρθρο • | άναρθροι • | άναρθρες • | άναρθρα • |
| genitive | άναρθρου • | άναρθρης • | άναρθρου • | άναρθρων • | άναρθρων • | άναρθρων • |
| accusative | άναρθρο • | άναρθρη • | άναρθρο • | άναρθρους • | άναρθρες • | άναρθρα • |
| vocative | άναρθρε • | άναρθρη • | άναρθρο • | άναρθροι • | άναρθρες • | άναρθρα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άναρθρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άναρθρος, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- see: αναρθρία f (anarthría, “inarticulacy”)