ακαταπόνητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ακαταπόνητος • (akatapónitos) m (feminine ακαταπόνητη, neuter ακαταπόνητο)
Declension[edit]
Declension of ακαταπόνητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακαταπόνητος • | ακαταπόνητη • | ακαταπόνητο • | ακαταπόνητοι • | ακαταπόνητες • | ακαταπόνητα • |
| genitive | ακαταπόνητου • | ακαταπόνητης • | ακαταπόνητου • | ακαταπόνητων • | ακαταπόνητων • | ακαταπόνητων • |
| accusative | ακαταπόνητο • | ακαταπόνητη • | ακαταπόνητο • | ακαταπόνητους • | ακαταπόνητες • | ακαταπόνητα • |
| vocative | ακαταπόνητε • | ακαταπόνητη • | ακαταπόνητο • | ακαταπόνητοι • | ακαταπόνητες • | ακαταπόνητα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακαταπόνητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακαταπόνητος, etc.) | |||||
See also[edit]
- ακατάπαυστος (akatápafstos, “unceasing”)