ανακούφιση
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
ανακούφιση • (anakoúfisi) f (uncountable)
Declension[edit]
ανακούφιση
| case \ number | singular | |
|---|---|---|
| nominative | ανακούφιση • | |
| genitive | ανακούφισης • | |
| accusative | ανακούφιση • | |
| vocative | ανακούφιση • | |
| Older or formal genitive singular: ανακουφίσεως • | ||
Related terms[edit]
- ανακουφίζω (anakoufízo, “to soothe, to relieve”)
- ανακουφιστικός (anakoufistikós, “soothing”)