ασύνταχτος

Greek

Adjective

ασύνταχτος • (asýntachtos) m (feminine ασύνταχτη, neuter ασύνταχτο)

1. badly composed
2. asyntactic, not syntactical

Declension

Declension of ασύνταχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασύνταχτος •	ασύνταχτη •	ασύνταχτο •	ασύνταχτοι •	ασύνταχτες •	ασύνταχτα •
genitive	ασύνταχτου •	ασύνταχτης •	ασύνταχτου •	ασύνταχτων •	ασύνταχτων •	ασύνταχτων •
accusative	ασύνταχτο •	ασύνταχτη •	ασύνταχτο •	ασύνταχτους •	ασύνταχτες •	ασύνταχτα •
vocative	ασύνταχτε •	ασύνταχτη •	ασύνταχτο •	ασύνταχτοι •	ασύνταχτες •	ασύνταχτα •

Related terms

• see: σύνταξη f (sýntaxi, “syntax”)

Further reading

• ασύνταχτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.