δαιμονισμός

Greek

Etymology

From Koine Greek δαιμονισμός (daimonismós), from δαίμων (daímōn, “demon”) + -ισμός (-ismós, “-ism”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðemoniˈzmos/
• Hyphenation: δαι‧μο‧νι‧σμός

Noun

δαιμονισμός • (daimonismós) m (plural δαιμονισμοί)

1. (religion) demonic possession (control over a person by a supposed demonic presence)

Declension

declension of δαιμονισμός

case     \     number	singular	plural
nominative	δαιμονισμός •	δαιμονισμοί •
genitive	δαιμονισμού •	δαιμονισμών •
accusative	δαιμονισμό •	δαιμονισμούς •
vocative	δαιμονισμέ •	δαιμονισμοί •

Synonyms

• (demonic possession): δαιμονιοπληξία f (daimonioplixía), δαιμονοληψία f (daimonolipsía)

Related terms

• δαιμονίζω (daimonízo, “to demonically possess”)
• δαιμονισμένος (daimonisménos, “demonically possessed”)