εκσκαφή

Greek

Etymology

From Ancient Greek (Hellenistic) ἐκσκαφή (ekskaphḗ).

Noun

εκσκαφή • (ekskafí) f (plural εκσκαφές)

1. (architecture, archaeology) excavation (operation, especially mechanical)

Declension

declension of εκσκαφή

case     \     number	singular	plural
nominative	εκσκαφή •	εκσκαφές •
genitive	εκσκαφής •	εκσκαφών •
accusative	εκσκαφή •	εκσκαφές •
vocative	εκσκαφή •	εκσκαφές •

Related terms

• εκσκαφέας m (ekskaféas, “excavator”)
• εκσκαφικός (ekskafikós, “excavation, excavating”, adjective)