εκταφή

Greek

Noun

εκταφή • (ektafí) f (plural εκταφές)

1. exhumation
2. (figurative) bursting apart

Declension

declension of εκταφή

case     \     number	singular	plural
nominative	εκταφή •	εκταφές •
genitive	εκταφής •	εκταφών •
accusative	εκταφή •	εκταφές •
vocative	εκταφή •	εκταφές •

Related terms

• ενταφίαση f (entafíasi, “burial”)
• ταφή f (tafí, “burial”)
• τάφος m (táfos, “grave, tomb”)

• and see: θάβω (thávo, “bury”)

See also

• ξέθαμμα n (xéthamma, “something dug up”)