επισκοπή

See also: ἐπισκοπή

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek ἐπισκοπή (episkopḗ), from ἐπίσκοπος (epískopos).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.pi.skoˈpi/ compare to επίσκοποι (epískopoi)
• Hyphenation: ε‧πι‧σκο‧πή

Noun

επισκοπή • (episkopí) f (plural επισκοπές)

1. (Christianity) episcopacy, diocese

Declension

declension of επισκοπή

case     \     number	singular	plural
nominative	επισκοπή •	επισκοπές •
genitive	επισκοπής •	επισκοπών •
accusative	επισκοπή •	επισκοπές •
vocative	επισκοπή •	επισκοπές •

Related terms

• αρχιεπισκοπή f (archiepiskopí, “archdiocese, archiepiscopate”)

• and see: επίσκοπος m (epískopos, “bishop”)

Further reading

• επισκοπή - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.