ιδιωματικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ιδιωματικός • (idiomatikós) m (feminine ιδιωματική, neuter ιδιωματικό)
Declension[edit]
Declension of ιδιωματικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ιδιωματικός • | ιδιωματική • | ιδιωματικό • | ιδιωματικοί • | ιδιωματικές • | ιδιωματικά • |
| genitive | ιδιωματικού • | ιδιωματικής • | ιδιωματικού • | ιδιωματικών • | ιδιωματικών • | ιδιωματικών • |
| accusative | ιδιωματικό • | ιδιωματική • | ιδιωματικό • | ιδιωματικούς • | ιδιωματικές • | ιδιωματικά • |
| vocative | ιδιωματικέ • | ιδιωματική • | ιδιωματικό • | ιδιωματικοί • | ιδιωματικές • | ιδιωματικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιδιωματικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιδιωματικός, etc.) | |||||