κρόκινος

Ancient Greek

Etymology

From κρόκος (krókos, “saffron”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kró.ki.nos/ → /ˈkro.ci.nos/ → /ˈkro.ci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kró.ki.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkro.ki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkro.ci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkro.ci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkro.ci.nos/

Adjective

κρόκῐνος • (krókinos) m (feminine κροκίνη, neuter κρόκῐνον); first/second declension

1. made from or of saffron
2. yellow

Inflection

First and second declension of κρόκῐνος; κροκῐ́νη; κρόκῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κρόκῐνος krókinos	κροκῐ́νη krokínē	κρόκῐνον krókinon		κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νᾱ krokínā	κροκῐ́νω krokínō		κρόκῐνοι krókinoi	κρόκῐναι krókinai	κρόκῐνᾰ krókina
Genitive		κροκῐ́νου krokínou	κροκῐ́νης krokínēs	κροκῐ́νου krokínou		κροκῐ́νοιν krokínoin	κροκῐ́ναιν krokínain	κροκῐ́νοιν krokínoin		κροκῐ́νων krokínōn	κροκῐ́νων krokínōn	κροκῐ́νων krokínōn
Dative		κροκῐ́νῳ krokínōi	κροκῐ́νῃ krokínēi	κροκῐ́νῳ krokínōi		κροκῐ́νοιν krokínoin	κροκῐ́ναιν krokínain	κροκῐ́νοιν krokínoin		κροκῐ́νοις krokínois	κροκῐ́ναις krokínais	κροκῐ́νοις krokínois
Accusative		κρόκῐνον krókinon	κροκῐ́νην krokínēn	κρόκῐνον krókinon		κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νᾱ krokínā	κροκῐ́νω krokínō		κροκῐ́νους krokínous	κροκῐ́νᾱς krokínās	κρόκῐνᾰ krókina
Vocative		κρόκῐνε krókine	κροκῐ́νη krokínē	κρόκῐνον krókinon		κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νᾱ krokínā	κροκῐ́νω krokínō		κρόκῐνοι krókinoi	κρόκῐναι krókinai	κρόκῐνᾰ krókina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κροκῐ́νως krokínōs				κροκῐνώτερος krokinṓteros				κροκῐνώτᾰτος krokinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: crocinus

Further reading

• “κρόκινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κρόκινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette