παραφωνία
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French paraphonie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
παραφωνία • (parafonía) f
Declension[edit]
declension of παραφωνία
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | παραφωνία • | παραφωνίες • |
| genitive | παραφωνίας • | παραφωνιών • |
| accusative | παραφωνία • | παραφωνίες • |
| vocative | παραφωνία • | παραφωνίες • |
Derived terms[edit]
- παράφωνος (paráfonos, “dissonant, discordant”)
Related terms[edit]
- δυσαρμονία f (dysarmonía, “dissonance, disharmony”)
- ασυμφωνία f (asymfonía, “dissonance”)