πεπρωμένο

Greek

Noun

πεπρωμένο • (peproméno) n (plural πεπρωμένα)

1. destiny, fate

   Synonym: μοίρα f (moíra)

   Ο θάνατος είναι το κοινό πεπρωμένο όλων μας.

   O thánatos eínai to koinó peproméno ólon mas.

   Death is the common destiny for all of us.

Declension

declension of πεπρωμένο

case     \     number	singular	plural
nominative	πεπρωμένο •	πεπρωμένα •
genitive	πεπρωμένου •	πεπρωμένων •
accusative	πεπρωμένο •	πεπρωμένα •
vocative	πεπρωμένο •	πεπρωμένα •