στεφανόω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Etymology[edit]

στέφανος (stéphanos, “crown, wreath”) +‎ -όω (-óō, denominal verb suffix)

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

στεφανόω • (stephanóō)

  1. to crown, adorn, honour
  2. (passive voice) to be put round in a circle

Conjugation[edit]

   Present: στεφᾰνῶ, στεφᾰνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στεφᾰνῶ στεφᾰνοῖς στεφᾰνοῖ στεφᾰνοῦτον στεφᾰνοῦτον στεφᾰνοῦμεν στεφᾰνοῦτε στεφᾰνοῦσῐ(ν)
subjunctive στεφᾰνῶ στεφᾰνοῖς στεφᾰνοῖ στεφᾰνῶτον στεφᾰνῶτον στεφᾰνῶμεν στεφᾰνῶτε στεφᾰνῶσῐ(ν)
optative στεφᾰνοίην,
στεφᾰνοῖμῐ 		στεφᾰνοίης,
στεφᾰνοῖς 		στεφᾰνοίη,
στεφᾰνοῖ 		στεφᾰνοῖτον,
στεφᾰνοίητον 		στεφᾰνοίτην,
στεφᾰνοιήτην 		στεφᾰνοῖμεν,
στεφᾰνοίημεν 		στεφᾰνοῖτε,
στεφᾰνοίητε 		στεφᾰνοῖεν,
στεφᾰνοίησᾰν
imperative   στεφᾰ́νου στεφᾰνούτω στεφᾰνοῦτον στεφᾰνούτων   στεφᾰνοῦτε στεφᾰνούντων
middle/
passive 		indicative στεφᾰνοῦμαι στεφᾰνοῖ στεφᾰνοῦται στεφᾰνοῦσθον στεφᾰνοῦσθον στεφᾰνούμεθᾰ στεφᾰνοῦσθε στεφᾰνοῦνται
subjunctive στεφᾰνῶμαι στεφᾰνοῖ στεφᾰνῶται στεφᾰνῶσθον στεφᾰνῶσθον στεφᾰνώμεθᾰ στεφᾰνῶσθε στεφᾰνῶνται
optative στεφᾰνοίμην στεφᾰνοῖο στεφᾰνοῖτο στεφᾰνοῖσθον στεφᾰνοίσθην στεφᾰνοίμεθᾰ στεφᾰνοῖσθε στεφᾰνοῖντο
imperative   στεφᾰνοῦ στεφᾰνούσθω στεφᾰνοῦσθον στεφᾰνούσθων   στεφᾰνοῦσθε στεφᾰνούσθων
active middle/passive
infinitive στεφᾰνοῦν στεφᾰνοῦσθαι
participle m στεφᾰνῶν στεφᾰνούμενος
f στεφᾰνοῦσᾰ στεφᾰνουμένη
n στεφᾰνοῦν στεφᾰνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστεφᾰ́νουν, ἐστεφᾰνούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστεφᾰ́νουν ἐστεφᾰ́νους ἐστεφᾰ́νου ἐστεφᾰνοῦτον ἐστεφᾰνούτην ἐστεφᾰνοῦμεν ἐστεφᾰνοῦτε ἐστεφᾰ́νουν
middle/
passive 		indicative ἐστεφᾰνούμην ἐστεφᾰνοῦ ἐστεφᾰνοῦτο ἐστεφᾰνοῦσθον ἐστεφᾰνούσθην ἐστεφᾰνούμεθᾰ ἐστεφᾰνοῦσθε ἐστεφᾰνοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στεφᾰνώσω, στεφᾰνώσομαι, στεφᾰνωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στεφᾰνώσω στεφᾰνώσεις στεφᾰνώσει στεφᾰνώσετον στεφᾰνώσετον στεφᾰνώσομεν στεφᾰνώσετε στεφᾰνώσουσῐ(ν)
optative στεφᾰνώσοιμῐ στεφᾰνώσοις στεφᾰνώσοι στεφᾰνώσοιτον στεφᾰνωσοίτην στεφᾰνώσοιμεν στεφᾰνώσοιτε στεφᾰνώσοιεν
middle indicative στεφᾰνώσομαι στεφᾰνώσῃ,
στεφᾰνώσει 		στεφᾰνώσεται στεφᾰνώσεσθον στεφᾰνώσεσθον στεφᾰνωσόμεθᾰ στεφᾰνώσεσθε στεφᾰνώσονται
optative στεφᾰνωσοίμην στεφᾰνώσοιο στεφᾰνώσοιτο στεφᾰνώσοισθον στεφᾰνωσοίσθην στεφᾰνωσοίμεθᾰ στεφᾰνώσοισθε στεφᾰνώσοιντο
passive indicative στεφᾰνωθήσομαι στεφᾰνωθήσῃ στεφᾰνωθήσεται στεφᾰνωθήσεσθον στεφᾰνωθήσεσθον στεφᾰνωθησόμεθᾰ στεφᾰνωθήσεσθε στεφᾰνωθήσονται
optative στεφᾰνωθησοίμην στεφᾰνωθήσοιο στεφᾰνωθήσοιτο στεφᾰνωθήσοισθον στεφᾰνωθησοίσθην στεφᾰνωθησοίμεθᾰ στεφᾰνωθήσοισθε στεφᾰνωθήσοιντο
active middle passive
infinitive στεφᾰνώσειν στεφᾰνώσεσθαι στεφᾰνωθήσεσθαι
participle m στεφᾰνώσων στεφᾰνωσόμενος στεφᾰνωθησόμενος
f στεφᾰνώσουσᾰ στεφᾰνωσομένη στεφᾰνωθησομένη
n στεφᾰνῶσον στεφᾰνωσόμενον στεφᾰνωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστεφᾰ́νωσᾰ, ἐστεφᾰνωσᾰ́μην, ἐστεφᾰνώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστεφᾰ́νωσᾰ ἐστεφᾰ́νωσᾰς ἐστεφᾰ́νωσε(ν) ἐστεφᾰνώσᾰτον ἐστεφᾰνωσᾰ́την ἐστεφᾰνώσᾰμεν ἐστεφᾰνώσᾰτε ἐστεφᾰ́νωσᾰν
subjunctive στεφᾰνώσω στεφᾰνώσῃς στεφᾰνώσῃ στεφᾰνώσητον στεφᾰνώσητον στεφᾰνώσωμεν στεφᾰνώσητε στεφᾰνώσωσῐ(ν)
optative στεφᾰνώσαιμῐ στεφᾰνώσειᾰς,
στεφᾰνώσαις 		στεφᾰνώσειε(ν),
στεφᾰνώσαι 		στεφᾰνώσαιτον στεφᾰνωσαίτην στεφᾰνώσαιμεν στεφᾰνώσαιτε στεφᾰνώσειᾰν,
στεφᾰνώσαιεν
imperative   στεφᾰ́νωσον στεφᾰνωσᾰ́τω στεφᾰνώσᾰτον στεφᾰνωσᾰ́των   στεφᾰνώσᾰτε στεφᾰνωσᾰ́ντων
middle indicative ἐστεφᾰνωσᾰ́μην ἐστεφᾰνώσω ἐστεφᾰνώσᾰτο ἐστεφᾰνώσᾰσθον ἐστεφᾰνωσᾰ́σθην ἐστεφᾰνωσᾰ́μεθᾰ ἐστεφᾰνώσᾰσθε ἐστεφᾰνώσᾰντο
subjunctive στεφᾰνώσωμαι στεφᾰνώσῃ στεφᾰνώσηται στεφᾰνώσησθον στεφᾰνώσησθον στεφᾰνωσώμεθᾰ στεφᾰνώσησθε στεφᾰνώσωνται
optative στεφᾰνωσαίμην στεφᾰνώσαιο στεφᾰνώσαιτο στεφᾰνώσαισθον στεφᾰνωσαίσθην στεφᾰνωσαίμεθᾰ στεφᾰνώσαισθε στεφᾰνώσαιντο
imperative   στεφᾰ́νωσαι στεφᾰνωσᾰ́σθω στεφᾰνώσᾰσθον στεφᾰνωσᾰ́σθων   στεφᾰνώσᾰσθε στεφᾰνωσᾰ́σθων
passive indicative ἐστεφᾰνώθην ἐστεφᾰνώθης ἐστεφᾰνώθη ἐστεφᾰνώθητον ἐστεφᾰνωθήτην ἐστεφᾰνώθημεν ἐστεφᾰνώθητε ἐστεφᾰνώθησᾰν
subjunctive στεφᾰνωθῶ στεφᾰνωθῇς στεφᾰνωθῇ στεφᾰνωθῆτον στεφᾰνωθῆτον στεφᾰνωθῶμεν στεφᾰνωθῆτε στεφᾰνωθῶσῐ(ν)
optative στεφᾰνωθείην στεφᾰνωθείης στεφᾰνωθείη στεφᾰνωθεῖτον,
στεφᾰνωθείητον 		στεφᾰνωθείτην,
στεφᾰνωθειήτην 		στεφᾰνωθεῖμεν,
στεφᾰνωθείημεν 		στεφᾰνωθεῖτε,
στεφᾰνωθείητε 		στεφᾰνωθεῖεν,
στεφᾰνωθείησᾰν
imperative   στεφᾰνώθητῐ στεφᾰνωθήτω στεφᾰνώθητον στεφᾰνωθήτων   στεφᾰνώθητε στεφᾰνωθέντων
active middle passive
infinitive στεφᾰνῶσαι στεφᾰνώσᾰσθαι στεφᾰνωθῆναι
participle m στεφᾰνώσᾱς στεφᾰνωσᾰ́μενος στεφᾰνωθείς
f στεφᾰνώσᾱσᾰ στεφᾰνωσᾰμένη στεφᾰνωθεῖσᾰ
n στεφᾰνῶσᾰν στεφᾰνωσᾰ́μενον στεφᾰνωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐστεφᾰ́νωκᾰ, ἐστεφᾰ́νωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστεφᾰ́νωκᾰ ἐστεφᾰ́νωκᾰς ἐστεφᾰ́νωκε(ν) ἐστεφᾰνώκᾰτον ἐστεφᾰνώκᾰτον ἐστεφᾰνώκᾰμεν ἐστεφᾰνώκᾰτε ἐστεφᾰνώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστεφᾰνώκω ἐστεφᾰνώκῃς ἐστεφᾰνώκῃ ἐστεφᾰνώκητον ἐστεφᾰνώκητον ἐστεφᾰνώκωμεν ἐστεφᾰνώκητε ἐστεφᾰνώκωσῐ(ν)
optative ἐστεφᾰνώκοιμῐ,
ἐστεφᾰνωκοίην 		ἐστεφᾰνώκοις,
ἐστεφᾰνωκοίης 		ἐστεφᾰνώκοι,
ἐστεφᾰνωκοίη 		ἐστεφᾰνώκοιτον ἐστεφᾰνωκοίτην ἐστεφᾰνώκοιμεν ἐστεφᾰνώκοιτε ἐστεφᾰνώκοιεν
imperative   ἐστεφᾰ́νωκε ἐστεφᾰνωκέτω ἐστεφᾰνώκετον ἐστεφᾰνωκέτων   ἐστεφᾰνώκετε ἐστεφᾰνωκόντων
middle/
passive 		indicative ἐστεφᾰ́νωμαι ἐστεφᾰ́νωσαι ἐστεφᾰ́νωται ἐστεφᾰ́νωσθον ἐστεφᾰ́νωσθον ἐστεφᾰνώμεθᾰ ἐστεφᾰ́νωσθε ἐστεφᾰ́νωνται
subjunctive ἐστεφᾰνωμένος ὦ ἐστεφᾰνωμένος ᾖς ἐστεφᾰνωμένος ᾖ ἐστεφᾰνωμένω ἦτον ἐστεφᾰνωμένω ἦτον ἐστεφᾰνωμένοι ὦμεν ἐστεφᾰνωμένοι ἦτε ἐστεφᾰνωμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστεφᾰνωμένος εἴην ἐστεφᾰνωμένος εἴης ἐστεφᾰνωμένος εἴη ἐστεφᾰνωμένω εἴητον/εἶτον ἐστεφᾰνωμένω εἰήτην/εἴτην ἐστεφᾰνωμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστεφᾰνωμένοι εἴητε/εἶτε ἐστεφᾰνωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐστεφᾰ́νωσο ἐστεφᾰνώσθω ἐστεφᾰ́νωσθον ἐστεφᾰνώσθων   ἐστεφᾰ́νωσθε ἐστεφᾰνώσθων
active middle/passive
infinitive ἐστεφᾰνωκέναι ἐστεφᾰνῶσθαι
participle m ἐστεφᾰνωκώς ἐστεφᾰνωμένος
f ἐστεφᾰνωκυῖᾰ ἐστεφᾰνωμένη
n ἐστεφᾰνωκός ἐστεφᾰνωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐστεφᾰνώκειν, ἐστεφᾰνώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστεφᾰνώκειν,
ἐστεφᾰνώκη 		ἐστεφᾰνώκεις,
ἐστεφᾰνώκης 		ἐστεφᾰνώκει(ν) ἐστεφᾰνώκετον ἐστεφᾰνωκέτην ἐστεφᾰνώκεμεν ἐστεφᾰνώκετε ἐστεφᾰνώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐστεφᾰνώμην ἐστεφᾰ́νωσο ἐστεφᾰ́νωτο ἐστεφᾰ́νωσθον ἐστεφᾰνώσθην ἐστεφᾰνώμεθᾰ ἐστεφᾰ́νωσθε ἐστεφᾰ́νωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms[edit]

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=στεφανόω&oldid=68954420"