σφουγγοκωλάριος

Greek

Etymology

From σφουγγίζω (sfoungízo, “to wipe, to sponge”) +‎ κώλος (kólos, “arse, ass”) +‎ -άριος (-ários).

Pronunciation

• IPA^(key): /sfuŋɡokoˈlaɾios/
• Hyphenation: σφου‧γγο‧κω‧λά‧ρι‧ος

Noun

σφουγγοκωλάριος • (sfoungokolários) m (plural σφουγγοκωλάριοι)

1. (obsolete, literally) groom of the stool (Byzantine officer tasked with wiping the emperor's bottom)
2. (derogatory, figuratively) arse-kisser, ass-licker, brown-noser (someone who succumbs to authority, doing whatever authority figures ask and attempting to please them in every possible way)

   Φυσικά, έχει τους σφουγγοκωλάριούς του που ποτέ δεν του λένε όχι.

   Fysiká, échei tous sfoungokolárioús tou pou poté den tou léne óchi.

   Of course, he has his brown-nosers who never say no to him.

Declension

declension of σφουγγοκωλάριος

case     \     number	singular	plural
nominative	σφουγγοκωλάριος •	σφουγγοκωλάριοι •
genitive	σφουγγοκωλάριου •,  σφουγγοκωλαρίου •	σφουγγοκωλάριων •,  σφουγγοκωλαρίων •
accusative	σφουγγοκωλάριο •	σφουγγοκωλάριους •,  σφουγγοκωλαρίους •
vocative	σφουγγοκωλάριε •	σφουγγοκωλάριοι •
Second forms are formal.

Synonyms

• (brown noser, arse-kisser): κόλακας m (kólakas), κωλογλείφτης m (kologleíftis)