շարել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian շարեմ (šarem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

շարել (šarel)

  1. (transitive) to arrange, place (in order); to line up

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative շարել (šarel)
dative շարելու (šarelu)
ablative շարելուց (šarelucʻ)
instrumental շարելով (šarelov)
locative շարելում (šarelum)
definite forms
nominative շարելը/շարելն (šarelə/šareln)
dative շարելուն (šarelun)
1st person possessive forms (my)
nominative շարելս (šarels)
dative շարելուս (šarelus)
ablative շարելուցս (šarelucʻs)
instrumental շարելովս (šarelovs)
locative շարելումս (šarelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative շարելդ (šareld)
dative շարելուդ (šarelud)
ablative շարելուցդ (šarelucʻd)
instrumental շարելովդ (šarelovd)
locative շարելումդ (šarelumd)

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Orengo, Alessandro (2019) “Il ԲԱՌ ԳԻՐԳ ՏԱԼԻԱՆԻ Un dizionario armeno-italiano del XVII secolo”, in U. Bläsing, J. Dum-Tragut, T.M. van Lint, editors, Armenian, Hittite, and Indo-European Studies: A Commemoration Volume for Jos J.S. Weitenberg (Hebrew University Armenian Studies; 15), Leuven: Peeters, page 236