վերջավանկային

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

վերջավանկ (verǰavank) +‎ -ային (-ayin)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

վերջավանկային (verǰavankayin) (superlative ամենավերջավանկային)

  1. (grammar, prosody) of or pertaining to the ultima
  2. (grammar, prosody) ultimate, final, last

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative վերջավանկային (verǰavankayin) վերջավանկայիններ (verǰavankayinner)
dative վերջավանկայինի (verǰavankayini) վերջավանկայինների (verǰavankayinneri)
ablative վերջավանկայինից (verǰavankayinicʻ) վերջավանկայիններից (verǰavankayinnericʻ)
instrumental վերջավանկայինով (verǰavankayinov) վերջավանկայիններով (verǰavankayinnerov)
locative վերջավանկայինում (verǰavankayinum) վերջավանկայիններում (verǰavankayinnerum)
definite forms
nominative վերջավանկայինը/վերջավանկայինն (verǰavankayinə/verǰavankayinn) վերջավանկայինները/վերջավանկայիններն (verǰavankayinnerə/verǰavankayinnern)
dative վերջավանկայինին (verǰavankayinin) վերջավանկայիններին (verǰavankayinnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative վերջավանկայինս (verǰavankayins) վերջավանկայիններս (verǰavankayinners)
dative վերջավանկայինիս (verǰavankayinis) վերջավանկայիններիս (verǰavankayinneris)
ablative վերջավանկայինիցս (verǰavankayinicʻs) վերջավանկայիններիցս (verǰavankayinnericʻs)
instrumental վերջավանկայինովս (verǰavankayinovs) վերջավանկայիններովս (verǰavankayinnerovs)
locative վերջավանկայինումս (verǰavankayinums) վերջավանկայիններումս (verǰavankayinnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վերջավանկայինդ (verǰavankayind) վերջավանկայիններդ (verǰavankayinnerd)
dative վերջավանկայինիդ (verǰavankayinid) վերջավանկայիններիդ (verǰavankayinnerid)
ablative վերջավանկայինիցդ (verǰavankayinicʻd) վերջավանկայիններիցդ (verǰavankayinnericʻd)
instrumental վերջավանկայինովդ (verǰavankayinovd) վերջավանկայիններովդ (verǰavankayinnerovd)
locative վերջավանկայինումդ (verǰavankayinumd) վերջավանկայիններումդ (verǰavankayinnerumd)